O próximo 27 de xuño ratifícase en Bruxelas o próximo gran atraco socioeconómico de alcance internacional, o chamado Pacto do Euro, polo cal os políticos do noso continente ponse de acordo para lexislar o que o Fondo Monetario Internacional, o Banco Central Europeo e o Banco Mundial ordénanlles. En caso de non cumprir estas ordes ou de facelo con demora, xa sabemos que Moody´s, Standard & Poor´s o Fitch (as axencias de cualificación que levaron a Grecia, Irlanda ou Portugal á ruína) esperan con ansiedade para comezar o seu ataque. Trátase de seguir coa destrución do sector público e profundar na perda de dereitos do asalariado. A pesar do difícil que resulta acceder á información sobre o seu contido, logo de buscar e contrastar, o máis relevante vén ser:
- - A fixación dos salarios no sector público debe estar en consonancia cos esforzos de competitividade do sector privado. [É dicir: novo recorte ao sector público, que debe ofrecer os mesmos beneficios que os salarios irrisorios e xornadas laborais de 50h. semanais ou máis do sector privado].
- - A formulación exacta da norma será decidida por cada país pero debería garantir a disciplina fiscal tanto a nivel nacional como subnacional. [Teñen que cambiar vostedes a súa leis porque así o esixen o FMI, o BCE e o BM].
- - Aliñamento dos sistemas de pensións coa situación demográfica nacional, por exemplo aliñando a idade da pensión coa esperanza de vida. [Quen non quería xubilarse aos 67? Ok... Estudaremos se pode ser aos 70...]
- - Fomento da competitividade. Coa vinculación de salarios e produtividade, principio sobre o que o presidente español, José Luís Rodríguez Zapatero, mostrouse de acordo. [Fomento de xornadas de 12h. de traballo ao día por 900 € ao mes, ou similares. De aí a última reforma laboral española que avoga por flexibilizar despedimentos, convenios e contratos].
- - Impulso ao emprego. Os líderes expoñen unha rebaixa da fiscalidade para incentivar a contratación de traballadores e formación permanente. [Impulso ao despedimento barato e as ETT. Os líderes (bancos internacionais) expoñen ir demolendo o sistema da Seguridade Social, estudando a introdución da figura do bolseiro perpetuo].
- - Finanzas públicas. Contribuír á sustentabilidade con reformas nos sistemas de pensións e de protección social. [Conxelación das pensións e próxima disfunción nos programas de asistencia social].
- - Estabilidade financeira. Reforzo e especial atención á coordinación das políticas fiscais e loita contra a fraude. [Como non falamos de paraísos fiscais nin evasión de impostos, xa sabe: aumento dos impostos directos e indirectos, e como non pague, lle breamos a multas, intereses e comisións].
- - Control do déficit. Os líderes acordan introducir límites ao déficit na Constitución ou nas leis nacionais. [Quizá a máis importante. O FMI, o BCE e o BM, van cambiar a Constitución e as leis de cada país, segundo convéñalles. Seguinte parada: como non pagues, ao trullo].
Sem comentários:
Enviar um comentário